Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσες ώρες περνάτε μπροστά από μια οθόνη; Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο χρόνος αυτός ξεπερνά τα ανώτερα όρια του φυσιολογικού. Τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει η υπερέκθεση στα ΜΜΕ στη σωματική και ψυχική μας υγεία μας υγεία είναι λίγο πολύ γνωστα. Τι γίνεται όμως με τα παιδιά και τους εφήβους;
Τα ΜΜΕ μπορούν να σχηματίσουν και να προβάλλουν διάφορες μορφές επιθετικής συμπεριφοράς, μπορούν να διδάξουν χρήσιμες τεχνικές για την άσκηση βίαιων πράξεων και μπορούν να κατευθύνουν την προσοχή των θεατών σε συμπεριφορές που μπορεί να μην έχουν σκεφτεί. Αυτές οι πληροφορίες που παίρνουν τα μικρά παιδιά από τα ΜΜΕ μπορούν να τα παρακινήσουν να κάνουν βίαιες πράξεις, να τα οδηγήσουν σε περισσότερο επιτυχημένες μορφές επίθεσης και να αυξήσουν τη συχνότητα βίας, μιας και έχει παρατηρηθεί ότι σε πολλές εγκληματικές ενέργειες οι θύτες διαλέγουν μια βίαιη μέθοδο που έχουν παρακολουθήσει στην τηλεόραση.
Η συχνή παρακολούθηση βίας στην τηλεόραση ή στα video games μπορεί να εθίσει τα παιδιά κι έτσι να γίνουν λιγότερο ανήσυχα και ευαίσθητα ως προς το φαινόμενο της βίας (απευαισθητοποίηση). Έτσι, λοιπόν, κάποιος που γίνεται αναίσθητος σε φαινόμενα βίας, είναι πιο πιθανό να συμμετέχει σε βίαιες πράξεις. Στοιχεία ερευνών πάνω σ’ αυτό το φαινόμενο αποκαλύπτουν, όπως προαναφέρθηκε, πως τα παιδιά που βλέπουν ταινίες ή παίζουν video games όπου προβάλλεται έντονα η βία τη συνηθίζουν και την αντιμετωπίζουν σαν κάτι το φυσιολογικό. Οι ειδικοί τονίζουν πως η μεντιακή βία είναι ιδιαίτερα ζημιογόνα για τα παιδιά κάτω των 8 ετών, των οποίων ο ψυχισμός είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε τέτοιες προβολές επιθετικών συμπεριφορών.
Οι ψυχολόγοι εστιάζουν σε διάφορες επιπτώσεις που μπορεί να έχει η μεντιακή βία στα παιδιά και στους εφήβους. Πρώτη και κύρια επίπτωση θεωρείται η απευαισθητοποίηση, μιας και τα παιδιά παρακολουθώντας βίαια προγράμματα είναι δυνατόν να γίνουν πολύ λιγότερο ευαίσθητα στον πόνο και στο μαρτύριο των άλλων. Μια άλλη σημαντικότατη επίπτωση είναι η αύξηση της επιθετικότητας σε μεγάλο βαθμό, καθώς τα παιδιά ή οι έφηβοι είναι δυνατόν να συμπεριφέρνονται με επιζήμιο ή επιθετικό τρόπο με σκοπό να βλάψουν άλλους συνανθρώπους τους.
Πολύ σημαντικό θεωρείται το Σύνδρομο Μοχθηρού Κόσμου που παρουσιάζουν τα παιδιά, με αποτέλεσμα να γίνονται περισσότερο δειλά απέναντι στον κόσμο αλλά και στον τρόπο με τον θα πρέπει να αντιμετωπίζουν σημαντικές καταστάσεις και αποφάσεις στη ζωή τους. Τελευταία και επίσης μεγάλης σημασίας επίπτωση για τον παιδικό ψυχισμό είναι εμφάνιση φόβου του να καταστούν θύματα και γενικά ο φόβος για τον κόσμο γύρω τους, με αποτέλεσμα να κλείνονται στον εαυτό τους, να γίνονται αντικοινωνικά, να μην έχουν παρέες και γενικά να μην εμπιστεύονται τους ανθρώπους, με τους οποίους έχουν άμεση επαφή από το ευρύ κοινωνικό τους περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει πανω σε αυτό το θέμα, στα σπίτια που υπάρχει φυσική ή συναισθηματική βία τα παιδιά εμβαπτίζονται σε βίαιες εικόνες.Οι ερευνητές έχουν υπολογίσει πως ο μέσος έφηβος των 18 ετών έχει παρακολουθήσει 200.000 πράξεις βίας στην τηλεόραση. Ακόμη και σε περιπτώσεις που σωστές οικογενειακές και κοινωνικές δομές έχουν δημιουργήσει στέρεες και συναισθηματικές συμπεριφοριολογικές, γνωστικές και κοινωνικές βάσεις, η διαβρωτικότητα της τηλεοπτικής βίας αναπτύσσει την επιθετικότητα και την αντικοινωνική συμπεριφορά . Για τα παιδιά που βιώνουν τη βία μέσα στο σπίτι τους , η τηλεοπτική εικόνα της δύναμης και της βίας καθιερώνει τις συμπεριφορές αυτές ως «πολιτιστικές» αξίες, ενισχύοντας τα όσα έχουν καταγράψει στο σπίτι.
Η τηλεοπτική βία αποτελεί σοβαρό παράγοντα και δεν ευθύνεται μόνο για τις βίαιες ή εγκληματικές συμπεριφορές αλλά κυρίως για τη διάδοση της επιθετικότητας. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι θεατές και πρέπει να προστατεύονται από τη βία, την προκατάληψη, τα σεξουαλικά θέματα, τα στερεότυπα, την εκμετάλλευση των διαφημιστών, των κατασκευαστών video games και άλλων, που οι επαγγελματίες των ΜΜΕ προβάλλουν. Πρέπει να προστατευτούν από τη βία που στις μέρες μας έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις για να μπορέσουν να αναπτύξουν μια υγιή προσωπικότητα χωρίς σοβαρές και ανεπανόρθωτες βλάβες. Το φαινόμενο αυτό μας αφορά όλους μας. Πιστεύω πως είναι στο χέρι μας ως θεατές να βοηθήσουμε στην εξάληψή του.
Τα ΜΜΕ μπορούν να σχηματίσουν και να προβάλλουν διάφορες μορφές επιθετικής συμπεριφοράς, μπορούν να διδάξουν χρήσιμες τεχνικές για την άσκηση βίαιων πράξεων και μπορούν να κατευθύνουν την προσοχή των θεατών σε συμπεριφορές που μπορεί να μην έχουν σκεφτεί. Αυτές οι πληροφορίες που παίρνουν τα μικρά παιδιά από τα ΜΜΕ μπορούν να τα παρακινήσουν να κάνουν βίαιες πράξεις, να τα οδηγήσουν σε περισσότερο επιτυχημένες μορφές επίθεσης και να αυξήσουν τη συχνότητα βίας, μιας και έχει παρατηρηθεί ότι σε πολλές εγκληματικές ενέργειες οι θύτες διαλέγουν μια βίαιη μέθοδο που έχουν παρακολουθήσει στην τηλεόραση.
Η συχνή παρακολούθηση βίας στην τηλεόραση ή στα video games μπορεί να εθίσει τα παιδιά κι έτσι να γίνουν λιγότερο ανήσυχα και ευαίσθητα ως προς το φαινόμενο της βίας (απευαισθητοποίηση). Έτσι, λοιπόν, κάποιος που γίνεται αναίσθητος σε φαινόμενα βίας, είναι πιο πιθανό να συμμετέχει σε βίαιες πράξεις. Στοιχεία ερευνών πάνω σ’ αυτό το φαινόμενο αποκαλύπτουν, όπως προαναφέρθηκε, πως τα παιδιά που βλέπουν ταινίες ή παίζουν video games όπου προβάλλεται έντονα η βία τη συνηθίζουν και την αντιμετωπίζουν σαν κάτι το φυσιολογικό. Οι ειδικοί τονίζουν πως η μεντιακή βία είναι ιδιαίτερα ζημιογόνα για τα παιδιά κάτω των 8 ετών, των οποίων ο ψυχισμός είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε τέτοιες προβολές επιθετικών συμπεριφορών.
Οι ψυχολόγοι εστιάζουν σε διάφορες επιπτώσεις που μπορεί να έχει η μεντιακή βία στα παιδιά και στους εφήβους. Πρώτη και κύρια επίπτωση θεωρείται η απευαισθητοποίηση, μιας και τα παιδιά παρακολουθώντας βίαια προγράμματα είναι δυνατόν να γίνουν πολύ λιγότερο ευαίσθητα στον πόνο και στο μαρτύριο των άλλων. Μια άλλη σημαντικότατη επίπτωση είναι η αύξηση της επιθετικότητας σε μεγάλο βαθμό, καθώς τα παιδιά ή οι έφηβοι είναι δυνατόν να συμπεριφέρνονται με επιζήμιο ή επιθετικό τρόπο με σκοπό να βλάψουν άλλους συνανθρώπους τους.
Πολύ σημαντικό θεωρείται το Σύνδρομο Μοχθηρού Κόσμου που παρουσιάζουν τα παιδιά, με αποτέλεσμα να γίνονται περισσότερο δειλά απέναντι στον κόσμο αλλά και στον τρόπο με τον θα πρέπει να αντιμετωπίζουν σημαντικές καταστάσεις και αποφάσεις στη ζωή τους. Τελευταία και επίσης μεγάλης σημασίας επίπτωση για τον παιδικό ψυχισμό είναι εμφάνιση φόβου του να καταστούν θύματα και γενικά ο φόβος για τον κόσμο γύρω τους, με αποτέλεσμα να κλείνονται στον εαυτό τους, να γίνονται αντικοινωνικά, να μην έχουν παρέες και γενικά να μην εμπιστεύονται τους ανθρώπους, με τους οποίους έχουν άμεση επαφή από το ευρύ κοινωνικό τους περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει πανω σε αυτό το θέμα, στα σπίτια που υπάρχει φυσική ή συναισθηματική βία τα παιδιά εμβαπτίζονται σε βίαιες εικόνες.Οι ερευνητές έχουν υπολογίσει πως ο μέσος έφηβος των 18 ετών έχει παρακολουθήσει 200.000 πράξεις βίας στην τηλεόραση. Ακόμη και σε περιπτώσεις που σωστές οικογενειακές και κοινωνικές δομές έχουν δημιουργήσει στέρεες και συναισθηματικές συμπεριφοριολογικές, γνωστικές και κοινωνικές βάσεις, η διαβρωτικότητα της τηλεοπτικής βίας αναπτύσσει την επιθετικότητα και την αντικοινωνική συμπεριφορά . Για τα παιδιά που βιώνουν τη βία μέσα στο σπίτι τους , η τηλεοπτική εικόνα της δύναμης και της βίας καθιερώνει τις συμπεριφορές αυτές ως «πολιτιστικές» αξίες, ενισχύοντας τα όσα έχουν καταγράψει στο σπίτι.
Η τηλεοπτική βία αποτελεί σοβαρό παράγοντα και δεν ευθύνεται μόνο για τις βίαιες ή εγκληματικές συμπεριφορές αλλά κυρίως για τη διάδοση της επιθετικότητας. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι θεατές και πρέπει να προστατεύονται από τη βία, την προκατάληψη, τα σεξουαλικά θέματα, τα στερεότυπα, την εκμετάλλευση των διαφημιστών, των κατασκευαστών video games και άλλων, που οι επαγγελματίες των ΜΜΕ προβάλλουν. Πρέπει να προστατευτούν από τη βία που στις μέρες μας έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις για να μπορέσουν να αναπτύξουν μια υγιή προσωπικότητα χωρίς σοβαρές και ανεπανόρθωτες βλάβες. Το φαινόμενο αυτό μας αφορά όλους μας. Πιστεύω πως είναι στο χέρι μας ως θεατές να βοηθήσουμε στην εξάληψή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου