Ελευθερία του λόγου και σεβασμός των προσωπικών δεδομένων

Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο αναγνωρίζεται από όλους τους καταλόγους δικαιωμάτων και αφορά κάθε πόλίτη. Το περιεχόμενό του αναφέρεται στην ανεμπόδιστη δυνατότητα μετάδοσης στοχασμών, μηνυμάτων, πληροφοριών και ειδήσεων, με κάθε μορφή, είτε ως έργα λόγου, εικόνας και δηλώσεων,είτε με την ενάσκηση της τέχνης, της επιστήμης.
Χωρίς την ελευθερία του λόγου δεν υφίσταται δημοκρατία. Ωστόσο πρέπει να υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί σε αυτή την ελευθερία, κυρίως όσων αφορά τα προσωπικά δεδομένα, ή όχι; Πρέπει να υπάρχει μια ευαίσθητη νοητή γραμμή η οποία δεν θα μας επιτρέπει να παραβιάσουμε τη σφαίρα της ιδιωτικότητας και ατομικότητας; Αυτό το αν θα ''πρέπει'' ή όχι ειναι πολύ δύσκολο να το ορίσουμε μιας και βρίσκεται στα πλαίσια της υποκειμενικότητας του κάθε ανθρώπου καθώς ο καθένας θέτει τα δικά του ατομικά όρια βασει των δικών του πιστεύω, πεποιθήσεων και τρόπου ζωής. Παρόλα αυτα υπάρχουν κανόνες σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων που όλοι οφείλουμε να σεβόμαστε και να τηρούμε.
Κατά τη γνώμη μου, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της προστασίας της ιδιωτικής του ζωής και του πληροφοριακού αυτοπροσδιορισμού του. Ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής του αλλου είναι μέσα στα όρια της ελευθερίας του λόγου όσων αφορά τα προσωπικά δεδομένα. Λέγοντας σεβασμό εννοούμε πως δεν παραβιάζουμε οποιουδήποτε την προσωπική ζωή και δεν τη εκθέτουμε για κανένα λόγο. Λόγου χάρη ο δημοσιογράφος είναι ένα επάγγελμα που ''παίζει'' με αυτες τις λεπτές ισορροπίες όσων αφορά την παραβίαση της ιδιωτικότητας.Ωστόσο ο σωστός δημοσιογράφος θα πρέπει να αντιμετωπίζει την προσωπική ζωή του άλλου με ευαισθησία, να βλέπει τη ζωή του μέσα από τη ζωή του άλλου καθώς μόνο έτσι θα τον σεβαστεί και κατ΄ επέκταση θα σεβαστεί και τον ίδιο του τον εαυτό. Πολύ σημαντικό θεωρώ, να αναφέρω πως υπάρχουν άνθρωποι που παραβιάζουν την ιδιωτική ζωη του άλλου αποσκοπώντας στο κέρδος και στην αναγνωρισιμότητα. Αυτό αποτελεί μια πολύ σκληρή ενέργεια καθώς μπορούν οδηγήσουν τον παραβιασθέντα σε ακραίες ενέργειες όπως π.χ αυτοκτονία, καθώς και κοινωνικό θάνατο. Δεν θα πρέπει να θυσιάζονται όλα στο βωμό του κέρδους. Στις μέρες μας ,πάντως, παρατηρείται πολύ εντονα αυτό το φαινόνενο της βάναυσης καταπάτησης της ιδιωτικής ζωής χωρίς να υπάρχει κανένας σεβασμός και κανένα όριο.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις στις οποίες για το καλό και την προστασία της κοινωνίας , πρέπει να παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα. Αυτό για παράδειγμα μπορεί να γίνει σε περίπτωση κάποιου παιδεραστή,όπου η τηλεόραση οφείλει να παραβιάσει τα προσωπικά του δεδομένα λέγοντας το όνομά του και δείχνοντας την φωτογραφία του προς αφύπνηση της και προστάσια του κοινωνικού συνόλου.Συνεπώς ,η ιδιωτική σφαίρα ενός ανθρώπου πρέπει να παραβιάζεται μόνο αν αυτός ο άνθρωπος αποτελεί κύνδινο για την κοινωνία.
Η Πολιτεία πάντως, ''ανάγκάζει'' τους ανθρώπους να σέβονται την ιδιωτική ζωή του καθενός με διάφορους κανόνες και νόμους που προστατεύουν αυτό τον θεσμό. Η τιμωρία οποιουδήποτε παραβιάσει αυτή τη σφαίρα θα πρέπει να είναι παραδειγματική έτσι ώστε να αρχίσει σιγά σιγά να μειώνεται η συχνότητα της παραβίασης . Αυτό θα γίνει μόνο όταν ο κάθε άνθρωπος βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην αντικειμενικότητα και στο σεβασμό της προσωπικής ζωής.Πρέπει όλοι μας να μάθουμε να προστατεύουμε αυτό το θεσμό και να μην τον καταπατούμε παρά μόνο για ελάχιστες εξαιρέσεις. Πρέπει να αποτελεί πρόκληση για εμάς και ως κοινωνία και ως πολίτες να προασπίσουμε την ιδιωτικότητα ως δικαίωμα που βρίσκεται στον πυρήνα των βασικών ανθρώπινων ελευθεριών και αξιών. Πρέπει να αναρωτηθούμε τι κοινωνία της πληροφορίας θα χτίσουμε αν η απ'ωλεια της ιδιωτικότητας γίνει το τίμημα για οποιαδήποτε μορφή κέρδους.Όλα αυτά θα πρέπει να μας αφυπνίσουν και να μας κάνουν να σεβόμαστε αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα που είναι η προστασία των προσωπικών δεδομένων.